Verslagen nooit
Levensbeschrijving
Vic Vanleeuwen ( 11 oktober 1949 - 12 december 2004)
Vic Vanleeuwen
Adjudant 5 Liniegeboren 11-10-1949
overleden 12-12-2004
(Tekst geschreven door de RSM 1 Bde – 8/9 Linie)
In naam van de ganse Eerste Brigade, van het Hoofdkwartier Eerste Brigade - 8/9 Linie, wil ik hulde brengen aan onze collega, en voor u allen, vooral zijn familie, de tolk zijn van onze verslagenheid, en van onze deelname in het grote verlies dat u treft.
Vic Vanleeuwen was voor ons een medewerker, een kameraad of een vriend, iemand met een grote inzet, behulpzaam, joviaal, steeds beschikbaar, bezorgd om zijn werk goed te doen, en altijd rechtuit.
Zijn militaire loopbaan begint op de 2e oktober 1967 als leerling bij de tweede school voor kandidaat onderofficieren te Zedelgem, gevolgd door de gespecialiseerde vorming infanterist in de wapenschool te Arlon. Na een jaartje van zwoegen en putten graven, wordt hij op 23 juli 1969 sergeant en hij kiest voor het 5 Linie te Soest in Duitsland. Hier doorloopt hij verschillende functies, hij leert hier ook Heidrun kennen. Vic verblijft hier bijna zijn hele loopbaan tot in 1992 het 5 Linie ontbonden wordt. In 1992 doet hij mutatie naar het Eerste Cyclisten te Spich, hier neemt hij deel aan twee buitenlandse opdrachten Belbat 12 en 16. Na deze opdrachten gaat zijn volledige energie naar het Kwartier Knesselaere als kazerneringsonderofficier. Op 1 september 2003 sluit hij dan ook de poort van zolas hij zei "mijn kwartier" en doet mutatie naar het Hoofdkwartier Eerste Brigade - 8/9 Linie als kazerneringsonderofficier.
Hij was ook een man van de praktijk, iemand die vooral tot leven kwam op terrein. Ook in moeilijke omstandigheden kon hij niet alleen zijn eigen grenzen verleggen, maar slaagde hij er ook telkens in om deze van zijn mensen te verleggen, om een opdracht goed uit te voeren. Opgeven bestond niet! Als kwartiermeester was hij steeds bezorgd om het welzijn van zijn manschappen.
Het is dramatisch dat hij op 55-jarige leeftijd na een korte en vooral ongelijke hevige strijd tegen zijn ziekte uit dit leven wordt gerukt, op één jaar voor zijn pensioen waar hij zo naar uitkeek. Na een loopbaan van hard werken, is dit lot onrechtvaardig.
Vic, Adjt Vanleeuwen, dank voor uw vriendschap.
We zullen u missen.